12 mei 1940

Operatie Fall Gelb  betekent op 10 mei 1940 dat ook Nederland in de greep is van de Duitsers en de Tweede Wereldoorlog. Twee dagen later staat de voetbalinterland Luxemburg – Nederland gepland. 

Uit de opstelling zijn dan al vier spelers geschrapt die als militairen zijn gemobiliseerd: Ab de Vries (VSV), Arie de Vroet (Feyenoord), Henk van Spaandonck (Neptunus) en Leen Vente (Feyenoord) worden vervangen door Bommelée (DHC), Frans Wuyts (Sparta), Beuning (VUC) en  Frans van der Hulst (Haarlem). 

Alle vier maken zich op voor hun debuut in Oranje als Nederland op 10 mei wordt geconfronteerd met de invasie door de Duitsers. Luxemburg is die dag het strijdtoneel van de eerste oorlogsgevechten tussen Duitsland en Frankrijk. Met onmiddellijke ingang worden alle sportactiviteiten stilgelegd. Van interlandvoetbal op 12 mei kan geen sprake zijn.

 

Pas tien maanden na de capitulatie van de Duitsers komt Oranje weer in actie. Eerst moet eind augustus 1945 nog een trip naar Denemarken worden afgezegd omdat het beloofde vliegtuig niet beschikbaar is. Op 10 maart 1946 kan Oranje dan eindelijk in actie komen, uitgerekend met een uitwedstrijd tegen Luxemburg. Zes spelers maken hun debuut onder wie Kees Rijvers en Faas Wilkes. 

Oranje wint met 6-2, Faas Wilkes scoort vier keer. In de aanval ontbreekt Kick Smit. In de kranten wordt vermeld dat hij getroffen is door  ‘een plotselinge ongesteldheid’. In 1972 vertelt Smit in het voetbalweekblad 1-0 een heel ander verhaal:

‘Het was een vreemde gewaarwording, maar in 1946 werd ik gearresteerd. Ik zou in België een overval hebben gepleegd, nog hebben geschoten ook en het zag er slecht uit voor mij, zeiden ze. Mij van de prins geen kwaad wetende, werd ik voor confrontatie naar België gebracht, want de dader had zijn naam genoemd, zijnde Smit, de international uit Holland. Degene die mij bij confrontatie moest herkennen, wees echter de politie-inspecteur als de dader aan en de hele zaak liep met een lachertje af. Iemand anders had zich voor mij uitgegeven. Maar ondertussen had ik drie dagen ‘gezeten’ en kon ik de wedstrijd tegen Luxemburg niet meespelen.’

In de kranten verschijnt op  11 maart een foto waarop te zien is hoe Kick Smit in bed het radioverslag van de interland beluistert. Zo ‘ziek’ was hij.