20 mei 1998

Op woensdagavond 20 mei 1998 komen we ogen te kort in de Amsterdam ArenA, zó hoog ligt het tempo in de finale van de Champions League. Real Madrid versus Juventus, Seedorf tegen Davids. Na anderhalf uur fullspeed mag Real Madrid voor het eerst sinds 1966 de Europa Cup voor landkampioenen weer eens omhelzen: 1-0. De zevende triomf breekt de ban voor de vijfvoudige kampioen uit de jaren vijftig. 

Het succes komt te laat voor Jupp Heynckes, de Duitse coach van Real Madrid die na één jaar alweer moet opkrassen. Hij wordt afgerekend op de vierde plaats voor Real in de Spaanse competitie. 

Officieel is zijn vertrek nog niet bekend als Heynckes na afloop glunderend zit te genieten. Op zo’n moment komt de vraag,  tijdens de persconferentie, hard aan bij Heynckes. Wat hij ervan vindt om na zo’n triomf te worden weggestuurd, luidt die vraag: ‘Onbegrijpelijk dat zo’n vraag nu wordt gesteld, na mijn grootste triomf als trainer, na mijn grootste succes bij Real waaruit toch blijkt hoe goed de relatie is tussen de spelers en de trainer’, reageert Heynckes vinnig.

Of die band werkelijk zo goed is als Heynckes doet voorkomen, mag worden betwijfeld. Als Pedrag Mijatóvic halverwege de tweede helft de winnende goal maakt, stormt hij jubelend naar de zijkant, niet voor een ode aan Jupp Heynckes, nee Mijatóvic laat Fernando Sanz in de vreugde delen, de zoon van de voorzitter die wisselspeler is. ‘Pedia heeft mijn  zoon beloofd  het beslissende doelpunt te maken. Ik reken op hem’, had Sanz vooraf aan de wedstrijd al aangekondigd, zonder nog over de verantwoordelijkheid van Heynckes te reppen.

De voorzitter van Real waardeert de actie van Mijatóvic zelfs zozeer dat hij hem ook tegemoet komt bij de aanstelling van een nieuwe trainer. Weliswaar is oud-speler José Camacho snel tot opvolger van Heynckes benoemd, maar na twintig dagen slaat Sanz al een andere weg in. Camacho moet oprotten zodra Sanz weet dat Guus Hiddink beschikbaar is. 

Voor hem is het WK van 1998 zojuist, op 7 juli, geëindigd met de na strafschoppen verloren halve finale tegen Brazilië. Hiddink heeft zijn contract als bondscoach dan nog niet verlengd. Hij hapt meteen toe als Real hem polst. ‘Guus Hiddink is al maandenlang onze eerste enige kandidaat’, onthult voorzitter Sanz zonder zich te generen voor de gang van zaken.  

De komst van Guus Hiddink wordt door Mijatóvic met applaus begroet. Zo wordt hij herenigd met de trainer die hem in 1993 naar Valencia heeft gehaald. Negen maanden later is de liefde al bekoeld tussen Real en Hiddink. In maart 1999 wordt Hiddink ontslagen. Voorzitter Sanz blijkt boos dat zijn zoon te weinig wordt opgesteld. Nadat Hiddink is weggestuurd, houdt enkele maanden later, aan het eind van dat seizoen, ook Mijatóvic het voor gezien bij Real Madrid.