16 mei 1998

In de Bakerloo Line zitten ze zij aan zij. Rondom mij verheugen supporters van Arsenal en Newcastle United zich gezamenlijk op de FA Cup Final, het jaarlijkse hoogtepunt van het Engelse voetbalseizoen. Als ze de metro verlaten, vormen beide kampen een lang en kleurrijk lint op de toegangsweg naar Wembley. Méér nog dan de landstitel vervult de Engelse beker de voetballiefhebbers van trots. Daar willen ze bij zijn, alle 79.184 toeschouwers. 

Op 16 mei 1998 draagt de bekerfinale een Nederlands tintje. Arsenal rekent op de bevliegingen van Marc Overmars. Daar tegenover staat de afwezigheid van Dennis Bergkamp, vandaag de non-playing captain van Arsenal. Hij moet lijdzaam toezien met een hamstringblessure. 

Halverwege de eerste helft breekt Overmars vanaf de linkerwing de score open. In de tweede helft maakt de Fransman Nicolas Anelka er 2-0 van. ,,Toch mooi dat het me in mijn eerste seizoen in Engeland meteen is gelukt de beker te winnen”, jubelt Overmars. Tegelijkertijd verwerkt Dennis Bergkamp de triomf met gemengde gevoelens. 

Allebei mogen ze na afloop mee naar boven, naar de koninklijke loge op de tribune waar de Hertogin van Kent de beker uitreikt. Ook Bergkamp neemt de 39 treden. Hij krijgt de felicitaties, géén medaille, maar verbijt wel de pijn als hij meesjokt in de ereronde. 

De supporters van Arsenal juichen hun helden hartstochtelijk toe. Op deze dag lijken fans en spelers in niets op wat Arsenal-supporter Nick Hornby in 1992, na het laatste Arsenal-kampioenschap schreef in zijn bestseller Fever Pitch. ‘Arsenal is geen elftal dat genegenheid of bewondering oproept bij andere voetbalfans; wij delen onze genoegens uitsluitend met onszelf’, noteerde Hornby toen. 

Op deze dag willen de aanhangers van Newcastle United dat beeld wel bijstellen, trots als ze zijn gebleven op het bereiken van de bekerfinale. ,,You are good guys”, zeggen ze tegen hun Arsenal-maatjes voor één dag als ze in de metro afscheid nemen. Allemaal hebben ze dan nog een lange nacht te goed.