17 juni 1956

 ‘Onder protest’, tot medio 1961 is het een term die met enige regelmaat aan de uitslag van een voetbalwedstrijd wordt toegevoegd. Reglementair is vastgelegd dat ná de wedstrijd nog een protest kan worden ingediend tegen een beslissing van de scheidsrechter. Zo krijgt menige wedstrijd een verlengstuk, bijvoorbeeld als een van de twee teams claimt dat het een strafschop is onthouden.

De protesten leiden tot veel discussie. Niet alleen vanwege de wel of niet (terecht of onterecht) toegekende strafschoppen, ook na goed- en afgekeurde goals wegens buitenspel. Honderden van zulke protesten krijgt de spelregelcommissie van de KNVB jaarlijks te behandelen.  

Nederland handhaaft deze mogelijkheid op het hoogste niveau als enige land ter wereld tot augustus 1961. Rapid JC, voorloper van Roda JC, heeft in 1956 zelfs de steun van de spelregelcommissie nodig om landskampioen te kunnen worden. Op 17 juni wint Rapid JC een beslissingswedstrijd voor deelname aan de kampioenscompetitie tegen Sportclub Enschede met 4-3. Bijzonder daaraan is dat het duel na 120 minuten is geëindigd met een score van 5-4 in het voordeel van de oostelijke ploeg.

Sportclub Enschede ziet kans de score (tijdelijk) om te buigen via een protest, dat meteen na afloop van de 90 reguliere minuten wordt ingediend. Jaap van der Leck, trainer van SC Enschede, betoogt dat zijn team een strafschop is onthouden omdat Henny Oonk in de rug is geduwd door Sjef Mommertz. Tegelijkertijd protesteert aanvoerder Willem Busschers in het tumult na afloop tegen het onthouden van een strafschop omdat Mommertz hands zou hebben gemaakt.

Scheidsrechter Piet Roomer weet het dan niet meer. Omdat hij zich aan de reglementen moet houden, staat Roomer toe dat SC Enschede nog een strafschop te nemen krijgt. Abe Lenstra brengt de stand hieruit op 4-4. Die gelijke stand betekent een toegift voor beide teams en de 35.000 toeschouwers in het Goffertstadion in Nijmegen.

Roomer en zijn beide grensrechters zien het nut niet in van een verlenging, maar ze mogen niet anders handelen. ,,Jullie hebben de wedstrijd al gewonnen”, zegt de scheidsrechter nog wel tegen Noud van Melis, de spits van Rapid JC.

In de verlenging zijn de krachten goeddeels op bij de spelers,  maar als middenvoor Henny Oonk laat in de verlenging in de rebound nog een kans krijgt, verzuimt hij niet om zijn ploeg naar 5-4 te schieten. Rapid JC is niet onder de indruk van die cijfers. Het voelt zich zeker van de zege en wordt bij terugkeer in Kerkrade gehuldigd en rondgereden in vijf rijtuigen, begeleid door de Sint-Jorisband.

Een week lang houdt de score formeel nog stand. Dan oordeelt de spelregelcommissie dat het protest van SC Enschede wordt afgewezen en gaat de uitslag terug naar 4-3 in het voordeel van Rapid JC.

De Limburgers putten moed uit de tweede plaats die ze met het afgewezen protest toegewezen krijgen in de hoofdklasse B. De eredivisie bestaat nog niet. De nummers 1 en 2 van de twee hoofdkassen A en B moeten in een kampioenscompetitie uitmaken wie zich landskampioen mag noemen. Naast Rapid JC hebben Sparta, NAC en Elinkwijk zich hiervoor geplaatst.

In de kampioenscompetitie wordt het zo spannend dat een extra wedstrijd de beslissing moet brengen. Rapid JC en NAC zijn gelijk geëindigd en strijden op 14 juli in stadion De Vliert in Den Bosch om de landstitel. Rapid wint voor 30.000 toeschouwers met 3-0 en is daarmee de landskampioen van 1956.

Op 3 en 8 november is Rapid JC de eerste Nederlandse landskampioen in het Europa Cup-toernooi voor landskampioenen. Tegenstander is Rode Ster Belgrado, een ploeg die volgens Rapid-trainer Victor Havlicek zo goed is dat zelfs de terreinknechten beter zijn dan die van Rapid. Op Kaalheide wordt het 3-4, in Belgrado verliest Rapid JC met 2-0 en is het Europese avontuur voorbij.