20 juni 2007

Liefst 32 strafschoppen zijn er genomen als de spelers van Jong Oranje op 20 juni 2007 jubelend om elkaar heen vallen. De finale van het EK is bereikt. In de halve finale, in Heerenveen, staat het tegen Engeland na 120 minuten 1-1. De zevende misser vanaf de penaltystip brengt de beslissing.  

Royston Drenthe, Arnold Kruiswijk en Daniël de Ridder missen aan Nederlandse kant. Anton Ferdinand is de vierde Engelsman die verzuimt de strafschop te benutten. Gianni Zuiverloon maakt de winnende. 

Vier dagen later wacht de finale in Groningen. Met Servië heeft Jong Oranje aanzienlijk minder moeite. Onder leiding van Foppe de Haan geeft de Nederlandse ploeg de Europese titel glans met een 4-1 zege. 

Voor Foppe de Haan is het de tweede Europese titel met Jong Oranje.  Op de tv moet hij desondanks stevige kritiek incasseren van analist Johan Cruijff. In de ogen van Cruijff heeft De Haan gezondigd tegen de wetten van de Hollandse School. Een opstelling met twee aanvallers, vier middenvelders en vier verdedigers druist in tegen het dogma van Cruijff, die hecht aan echte vleugelspelers.  Met zijn keuze voor 4-4=2 heeft Foppe de Haan de voorkeur gevolgd van Rinus Michels die daarmee Oranje naar de Europese titel van 1988 gidste. 

Is met deze nieuwe Europese kampioen een nieuwe succesvolle lichting voor Oranje opgestaan? Acht spelers zullen het grote Oranje bereiken: Kenneth Vermeer, Erik Pieters, Royston Drenthe, Hedwiges Maduro, Ryan Babel, Ron Vlaar, Roy Beerens en Ottman Bakkal. Op het hoogste niveau zullen ze geen van allen tot ware steunpilaren uitgroeien.

Topscorer van het toernooi, nog voor Graziano Pelle, wordt Maceo Rigters. Hij houdt er een transfer van NAC naar Blackburn Rovers aan over. Na een rondreis langs Heerenveen, FC Dordrecht, NAC, Blackburn Rovers, Barnsley en Willem II eindigt zijn loopbaan op 28-jarige leeftijd bij Gold Coast United in Australië, vijf jaar na de Europese titel. Alleen het lillende vet rond zijn uitdijende lichaam verraadt dan dat Rigters goed gevuld is.