22 juni 1996

Het gespleten medeleven symboliseert op 22 juni 1996 de gebroken verhoudingen binnen Oranje. Alleen Michael Reiziger, Patrick Kluivert, Winston Bogarde, Jordi Cruijff, Phillip Cocu en de keepers Van der Sar en De Goey troosten Clarence Seedorf. De rest kijkt niet eens naar hem om.

Met een veel te  tam tikje vanaf de stip is Seedorf in de beslissende penalty-epiloog verantwoordelijk voor de uitschakeling van Oranje op het EK in Engeland. Het is de enige gemiste strafschop nadat het op Anfield Road in de kwartfinale tegen Frankrijk 120 minuten lang 0-0 is gebleven.

Bij het vertrek uit Liverpool laat Oranje een wrange smaak na. Het EK is voor het Nederlands Elftal beheerst door onderling gekibbel. De reactie van bondscoach Guus Hiddink daarop is te laat gekomen en heeft niets meer kunnen redden. Pas na het wegsturen van Edgar Davids, en na de straffe 4-1 nederlaag tegen Engeland, heeft Hiddink in twee praatsessies de hete brei aangeroerd.

Dat resulteert in meer passie tegen Frankrijk. Zeker in de tweede helft mag Oranje de meeste aanspraken op de zege maken, Maar dan is het uitgerekend Clarence Seedorf, de meest omstreden speler van de donkere brutaaltjes in de selectie, die de verwijtende blikken op zich afkrijgt. ‘Broekventjes’, noemt reservespeler Youri Mulder de Ajax-generatie die zo graag een stempel drukt op Oranje.

Guus Hiddink klampt zich vast aan de toekomst, aan het talent van deze generatie. Twee jaar later blijkt veel van de verdeeldheid verdwenen en reikt Oranje op het WK tot de halve finale, die ongelukkig en onverdiend verloren gaat tegen Brazilië, opnieuw na strafschoppen.