3 juni 1987

Nog maar 4.959 toeschouwers komen op woensdagavond 3 juni 1987 in de Kuip opdagen voor de laatste competitiewedstrijd van Simon Tahamata bij Feyenoord. Sportief valt er niets meer te winnen in de laatste ronde. Feyenoord is derde geworden, achter PSV en Ajax. De frustratie is voelbaar, zeker als VVV, nummer 5 van de eredivisie, overeind weet te blijven: 1-1.

Twintig minuten voor het einde explodeert de ergernis. Scheidsrechter Eltjo Bulthuis, een 36-jarige beginneling op het hoogste niveau, beseft niet wat hij aanricht met een rode kaart voor de 31-jarige Tahamata, die naar het Belgische Beerschot verhuist. Het is diens tweede gele kaart in de wedstrijd, spelregel-technisch valt niets aan te merken op de straf. 

Het begrip voor de sanctie is ver zoek bij de aanhangers én de clubleiding van Feyenoord. Terwijl Tahamata huilend het veld verlaat, maken aanhangers van Feyenoord gebruik van een gat in het hekwerk, dat daar is aangebracht bij een recent concert van David Bowie. De scheidsrechter wordt belaagd, de wedstrijd komt zeven minuten stil te liggen. Politiehonden moeten de fans op afstand houden.  ‘Hondelul, hondelul’, dreunt het door het stadion. 

Feyenoord-voorzitter Gerard Kerkum komt het veld op en smeekt Bulthuis de rode kaart in te trekken. ,,Ik heb de scheidsrechter proberen duidelijk te maken dat dit de grootste belediging is die hij Simon kon aandoen. Maar de man was niet aanspreekbaar. Hij was volledig over zijn toeren”, briest Kerkum, die in het tumult VVV-coach Jan Reker tevergeefs smeekt om een speler van het veld te halen zodat er met 10 tegen 10 in rustiger verder gespeeld kan worden. 

Die taferelen spelen zich allemaal op het veld af, in een grotendeels lege Kuip. Vol als vanouds is het na afloop in de Olympiazaal waar afscheid wordt genomen van zowel Tahamata als Wim Jansen. In zijn boosheid kent Kerkum dan nog altijd geen grenzen. ,,Simon is door de scheidsrechter ter dood veroordeeld, een schande voor het voetbal is het. Wij proberen spelers en supporters tot elkaar te brengen en voor ambiance in het stadion te zorgen, en wie verziekt het dan? De man die het voorbeeld moet zijn”, tiert Kerkum in zijn speech. 

Scheidsrechter Bulthuis is ook aanwezig. ,,Ik vind het doodzonde dat dit is gebeurd. Ik ga met een rot gevoel naar huis. Maar als scheidsrechter moet je consequent zijn. Het hek is van de dam als je rekening gaat houden met verjaardagen en afscheidsfeestjes”, houdt Bulthuis vol. 

Simon Tahamata slikt alles emotioneel weg, niet alleen door die rode kaart, ook doordat de drie seizoenen bij Feyenoord hem niet hebben gebracht wat hij had gehoopt. ,,Ik ben  er stuk van. Het is jammer dat het zo gegaan is. Ik ben een echte Feyenoorder geworden. Helaas is er in de jaren dat ik hier heb gespeeld, niet uitgekomen  wat we er allemaal van hadden verwacht.”