7 juni 1989

Voor een selectie voetballers uit de Nederlandse competitie met Surinaams bloed moet het seizoen 1988-1989 gaan eindigen in het land van hun roots. Twee kilometer voor de eindbestemming, vliegveld Zanderij, stort hun vliegtuig neer. Veertien spelers en de coach komen om, drie spelers behoren tot de elf overlevenden. Het grootste deel  van de omgekomen voetballers bestaat uit spelers die in het Nederlands betaald voetbal uitkomen. Hennie Meijer is als enige speler vooruit gereisd. In totaal vinden 167 passagiers en negen bemanningsleden de dood bij de crash.

Het is op 7 juni 1989 de grootse vliegramp met een toestel van de Surinaamse maatschappij SLM. De bemanning is geleverd door een Amerikaans uitzendbureau. Achteraf blijkt dat de  piloten te oud of niet gerechtigd waren om te vliegen.   

De ramp maakt veel indruk. Maar als op 20 september 1989 het Nederlands elftal een benefietwedstrijd speelt tegen het Kleurrijk Elftal van Surinaamse spelers blijft de Kuip grotendeels leeg. Slechts 10.336 toeschouwers worden er geteld, een jaar nadat tien spelers van Oranje behoorden tot selectie die Europees kampioen werd en bij thuiskomst op een massa-huldiging was onthaald. 

De toegangsprijzen, variërend van 25 gulden tot 100 gulden, worden te hoog genoemd. Ook de keuze voor Rotterdam als locatie blijkt de belangstelling te hebben geremd. Uiteindelijk blijft er uit van alle giften en acties 239.000 gulden over voor de nabestaanden, verdeeld in uitkeringen van 100 tot 10.000 gulden. Bedacht moet dan nog eens worden dat er 30.000 gulden extra aan tv-rechten en 100.000 gulden via het Rode Kruis is binnengekomen.

Daar staan allerlei vage uitgaven tegenover, onder meer 100.000 gulden aan het  marketingbureau van organisator Hans Schraders.  De tegenvallende inkomsten laten een forse kater na. Ruud Gullit beklaagt zich er bovendien over dat hij die avond in de Kuip is lastig gevallen door allerlei belangenbehartigers van andere fondsen (voor hart, longen en kanker).  

Van verdere benefietwedstrijden komt niet veel meer terecht  Het Kleurrijk Elftal komt wel enkele keren in actie. Maar in 1998 ontstaat er  een conflict tussen de organisaties van Kleurrijk Elftal en Suriprofs. Zo raakt de SLM-ramp nog verder in de vergetelheid.