17 juli 1980

De spanning is al weg, vooraf aan de 19e etappe, In Voreppe, aan de rand van Grenoble.  De aandacht wordt nu opgeslokt door L’ Équipe, het Franse sportdagblad dat tot hetzelfde concern behoort als de Tourorganisatie. Opvallend daarin is de open brief van Philippe Misérez, de chef-arts van de Tour. Hij beklaagt zich over het gebruik van cortisonen door de renners. Een opmerkelijke aanklacht, uit het hart van de Tour. 

Opmerkelijk, want tot gisteren is er niet één keer gecontroleerd op spierversterkende middelen als anabolen en cortisonen. De controles bleven beperkt tot speuren  naar ouderwetste middeltjes. Het toeval wil dat uitgerekend op de dag vooraf aan de open brief van dr. Misérez vijf renners, onder wie Joop Zoetemelk, een derde extra urinestaal hebben moeten inleveren, speciaal voor de controle op spierversterkende middelen. De stalen zijn opgestuurd naar het laboratorium in Parijs. De uitslagen zullen vermoedelijk pas ná de Tour bekend zijn. 

We zullen er nooit meer van horen. In deze Tour zal niemand worden betrapt op doping…

Behartigenswaardige woorden zijn het wel van Misérez. ,,De Tour is een hard bestaan.  Het is koud en nat, slechte wegen, slecht begaanbare bergpaden. De spieren worden veel pijn gedaan. Om dit alles te overleven, wordt er door de renners naar cortisonen gegrepen, hoewel bekend is dat een renner als Thévenet door het nemen van die middelen zichzelf bijna te gronde heeft gericht. Dat voorbeeld heeft niemand ervan weerhouden ermee door te gaan of er zelfs aan te beginnen”, schrijft Misérez.  

Naar buiten toe willen de renners geen woorden vuil maken aan deze waarschuwing. Nu de Alpen achter de rug liggen, mogen de sprinters hun kans grijpen. Op deze zeventiende juli is Sean Kelly aan de beurt. Hij hoeft zich niet eens de snelste van het peloton te tonen. In een sprint à deux gaat het er alleen om af te rekenen met de Spanjaard Ismael Lejarreta.

De rest blaast uit, de strijd is beslist.  ,,Iedereen heeft zich erbij neergelegd”, merkt ook Joop Zoetemelk op in Saint-Etienne. Vijf bonificatiesprints moeten de interesse warm houden in deze etappe. Rudy Pevenage kan daarin zijn positie het puntenklassement verbeteren. Bij de laatste sprint grijpt Hennie Kuiper nog een flardje winst. Vier seconden plukt hij mee. ,,Ik hoop dat die seconden nog van belang zijn na de tijdrit.”  

Kuiper is Raymond Martin, nummer twee in het klassement, nu  tot op 17 seconden genaderd. Zoetemelk blijft voor beiden onbereikbaar. In de schaduw van de top 10 spant Jo Maas zich nog wel in. Op gezag van zijn ploegleider Fred de Bruyne moet hij zich laten terugzakken uit het leidersgroepje met Kelly en Lejaretta, vooral omdat Ludo Delcroix hem daarin dwars zit. 

Maas beklaagt zich daarover. Want hij had graag een dagsuccesje geboekt om zo een beter contract af te dwingen voor de Nederlandse criteriums ná de Tour. Het is hem niet gegund. Hij zal de Tour als 19e voltooien en verdient een contract voor 1981 in  de ploeg van Peter Post. Zo wordt Jo Maas  dan toch nog beloond voor de hulp die hij Joop Zoetemelk zo nu en dan heeft geboden.