2 juli 1981
Een dagloner verdient het best bij Post
Een ijlings aangetrokken baanwielrenner is de best verdienende renner in de ploeg van Peter Post, een dagloner. Op basis van een dagloon van 2.000 France francs (450 euro) is Urs Freuler, een krachtbundel van 22 jaar uit Zwitserland, speciaal voor de Tour ingehuurd. Op een parkeerplaats bij het beursgebouw van Bordeaux, ver buiten de stad, wint hij de sprint van het peloton. Ook Freddy Maertens kan in de achtste etappe niet tegen hem op.
Freuler is pas twee weken voor de start van de Tour door Post gecontracteerd. De reglementen laten het toe gastrenners te contracteren. Post heeft daartoe besloten omdat hij drie renners is kwijtgeraakt. Jan Raas tobt met een knieblessure. Bert Oosterbosch heeft uit onmin met Post per 1 juli ontslag genomen en Leo van Vliet is vanwege de sfeer binnen de ploeg tijdelijk gestopt met wielrennen.
Met zijn 84 kilo (bij 1.86 meter) is Freuler de zwaarste renner van het peloton. Post kent hem vooral als baanrenner, maar in zowel de Ronde van Romandië als de Ronde van Zwitserland heeft Freuler indruk gemaakt als wegrenner. Hij werd prompt overstelpt met aanbiedingen van Tour-ploegen. Wat Peter Post hem voorhield, sprak Freuler het meest aan, mede omdat ze beiden de liefde voor het baanrennen gemeen hebben.
Gemeenschappelijke belangen binden Post en Freuler daarbij. In de winter is Post organisator van drie zesdaagsen, in Londen, Maastricht en Rotterdam. Als Europees kampioen omnium kan Freuler bij Post op aantrekkelijke zesdaagse-contracten rekenen. Dat bevalt hem zo goed dat hij zich niet wil vastleggen aan de verplichtingen binnen een wegploeg.
,,Ik wil niet vast in een ploeg zitten. Dan krijg ik allerlei opdrachten mee voor de winter en daarin wil ik m’n eigen gang kunnen gaan”, legt Freuler in Bordeaux uit. ,,Elke zesdaagse-renner is een goed coureur’, zegt Post, die zelf kan bogen op 65 zesdaagse-zeges en als wegrenner de klassieker Parijs - Roubaix won.
Het contract van Freuler met de Raleigh-ploeg van Peter Post eindigt op 10 juli, na de zestiende etappe. Dan zijn we in Mulhouse gearriveerd en is Zwitserland nabij. Dan zal ook Freddy Maertens verlost worden van Freuler.
De tweede plaats in Bordeaux weerhoudt Maertens er niet van na de eindstreep een arm juichend op te steken. ,,Dat doen verliezers altijd. Een sportieve felicitatie”, beweert Maertens. Hij ontkent de zege aan Freuler te hebben gegund omdat Post en diens toeverlaat Peter Bonthuis ook grote belangen hebben bij de Nederlandse criteriums ná de Tour waarvoor vette contracten klaar liggen. Maertens: ,,Nee, ik kon niet harder. Ik zat klem omdat Walter Planckaert mij aanraakte. Daardoor verloor ik even het ritme.”
Met zijn tweede plaats moet ook Maertens zich na de achtste etappe onderwerpen aan de dopingcontrole waarbij deze dag voor het eerst ook naar spierversterkende middelen zal worden gespeurd. Geruchten wimpelt Maertens weg. ,,Daar laat ik me niet meer over uit.', zegt hij vastberaden, zonder een spoortje twijfel over de doping-uitslag.