5 juli 1981
Post heeft het gehad met Zoetemelk
Ver in de schaduw van Bernard Hinault staat Joop Zoetemelk op de negentiende plaats van het algemeen klassement. Na de negende etappe volgt hij op 7 minuten en 30 seconden van de geletrui-drager. Peter Post heeft de hoop verloren dat er nog toekomst zit in zijn 34-jarige kopman, die in 1980 de eindzege van de Tour de Frans op de erelijst van Raleigh heeft laten bijschrijven.
Weet Post veel op dat moment wat de komende dagen én jaren nog gaan brengen voor Joop Zoetemelk. Nee, Post gelooft er echt niet meer in dat Joop in deze Tour nog tot de vierde plaats in het klassement zal oprukken, dat hij op zijn oude dag nog de Tirreno Adriatico van 1985 zal winnen, wereldkampioen zal worden (1985) en in 1987 als 40-jarige de Amstel Gold race gaat winnen.
,,Als hij niet razendsnel verbetert, wordt het dramatisch voor hem. Veel hoop heb ik niet”, zucht Post. Hij zoekt de media op om Zoetemelk te prikkelen. Één op één lukt hem dat niet, denkt Post. ,,Joop is een apart geval. Hij blijft altijd maar hopen. Hij loopt al zo lang mee in dit wereldje, wat moet ik hem nog bijbrengen. Ik begin niets meer met hem. Ik laat hem met rust en hij moet maar het einde van de Tour zien te halen. Er zijn anderen binnen de ploeg die mijn aandacht nodig hebben.”
Post klinkt machteloos. Hij heeft zich voorgenomen dat er voor Zoetemelk geen nieuw contract bij zijn ploeg in zit. ,,Steunen kan ik hem alleen maar door de waarheid met hem door te nemen. Ik ga ervan uit dat hij volgend jaar helemaal niet meer rijdt en in het andere geval zeker niet meer naar de Tour gaat.”
In de Pyreneeën is volgens Post aan het licht gekomen dat van Zoetemelk niets meer verwacht mag worden. ,,Het was ongelooflijk en verbijsterend dat hij daar tientallen onbeduidende renners moest laten voorgaan. Als er die dag drie cols beklommen hadden moeten worden, was hij in de vernieling gereden. Hij moet alleen nog proberen Parijs te halen. En als hij er dan toch nog in slaagt om bij de eerste tien te komen, dat moet hij blij zijn en zal ik mijn pet voor hem afnemen.”
,,In het grote rondenwerk is de generatie Zoetemelk/Kuiper voorbij. Een opvolger zie ik niet”, aldus Post. Als ronderenner schenkt Johan van der Velde hem weinig vertrouwen. Ook de verrassende Tour-debutant Peter Winnen acht hij niet in staat tot een rol á la Zoetemelk of Kuiper. Post: ,,Door zijn flair is Johan van der Velde een winnaarstype, maar niet voor de Tour, die is te lang voor hem. Bovendien kan hij niet tijdrijden. Ik zie niet in hoe hij Hinault kan bedreigen. Joop moet zijn interesse naar andere wedstrijden verleggen. Het liefst wil ik een Nederlander als pure kopman aantrekken, maar waar haal ik die vandaan?
Peter Winnen staat nu hoog. maar is voor mij ook niet dé oplossing. Er is genoeg jong spul voorradig, maar ik bespeur geen nieuwe Zoetemelk of Kuiper.”
Onaangedaan door wat Post van hem denkt vervolgt Zoetemelk de Tour. Verborgen in de schoot van het peloton bereikt hij in Le Mans de finish als 69ste, dicht achter Hinault. De etappe wordt gewonnen door de Belg René Martens, die in een vluchtgroep afrekent met vijf Fransen en Theo de Rooy. ,,Stommelingen”, foetert Theo de Rooy. Ik gokte op de Peugeots in de groep, maar die laten zomaar Martens wegrijden. Wat een stommelingen.”