6 juli 1981
Ad Wijnands prijst het geluk dat hij geluk heeft
De benjamin van de Raleigh-ploeg heeft zijn draai snel gevonden. Ad Wijnands, lichting 1959, lichamelijk nog lang niet volgroeid en herkenbaar aan z’n jeugdpuistjes, strijkt in Aulnay-sous-Bois zijn tweede etappezege op. Drie dagen eerder was hij de snelste in Nantes. Alleen Bernard Hinault en Freddy Maertens kunnen hem dat in deze Tour nazeggen.
De elfde etappe finisht op welgeteld 22 kilometer van de Champs Élysées waar op 19 juli de laatste eindstreep wacht. Ad Wijnands wil nu vooral van deze dag genieten. Hij blijft er nuchter onder en komt voor de dag met filosofische uitspraken die zomaar van Johan Cruijff hadden kunnen komen.
,,Ik heb het geluk gehad dat ik geluk heb. Eerst het geluk dat ik goed rijd, dat ik mee kan in ontsnappingen en op het laatst kracht kan overhouden. En dan het geluk nog eens te kunnen winnen”, zegt hij, nuchter en koeltjes.
In Aulnay-sur-Bois, in het monotone nieuwbouwgedeelte van een Parijse buitenwijk, speculeert Ad Wijnands op zijn sprintvermogen. Hij weet dat de Belg William Tackaert te boek staat als de snelste van de tien in de kopgroep. Tackaert neemt in het puntenklassement de tweede plaats in. Wijnands: ,,Ik had gezien dat de anderen er allemaal wat doorheen zaten. Tackaert vooral. die had zijn krachten ook al in de rushes verbruikt. Dan moet je dus een beetje link zijn en geluk hebben.”
Zijn ‘linkigheid’ etaleert de Limburger door achter de rug van Jean-Luc Vandenbroucke vandaag te schieten. ,,Ik gokte tegen de wind in te kunnen sprinten. Lubberding wilde de sprint voor mij aantrekken, maar ik kwam liever vanuit vijfde of zesde positie achter iemand uit. Dat kon bij Vandenbroucke. Toen ik nog een zwieper van Lubberding erbij kreeg, zat ik goed Met een beetje linkigheid, hé.”
Wijnands (22) verrast daarmee ook zijn ploegleider Peter Post. Doorgaans waakt hij ervoor Limburgse renners te contracteren. Wijnands blijkt een tegenpool van provinciegenoten als Harry Steevens, Eddy Beugels en Wim Schepers die in hun successenroes veel te vlug een hemel op aarde ontdekten.
Bij Post heeft Wijnands een streepje voor, hij heeft al in twee zesdaagsen indruk heeft gemaakt. René Pijnen bestempelt hem zelfs als het grootste Nederlandse talent in het zesdaagsespel. Zijn resultaten én zijn medische rapporten onderstrepen de veelzijdigheid van Wijnands. De Limburgse sportarts Lon Schattenberg keek verrast op nadat Wijnands zich voor een conditietest bij hem had gemeld. ,,Schattenberg die toch heus wel iets is gewend, schrok van mijn cijfers. Zelfs Merckx zou nooit zo hoog hebben gescoord bij het meten van de longinhoud”, aldus Wijnands
Terwijl Ad Wijnands zo overtuigend zijn zegje doet, betrapt hij zichzelf op een uitspatting in zijn woorden. ,,Ik moet nuchter blijven, twee etappeoverwinningen kunnen anders gauw als vergif gaan werken. Peter Bonthuis komt nu over naar de Tour om met mij over de contracten voor de criteriums te praten. Ik zit in een gunstige positie, maar ik ga hoogstens één dag wel en de andere twee dagen geen criterium rijden. Ik moet uitkijken.”